Πάνος Φιλιππακόπουλος
ΤΕΧΝΟ-ΛΟΓΙΚΗ ΓΩΝΙΑTO ΜΕΓΑΛΟ τεστ ελαστικών που δημοσιεύσαμε στο τεύχος Ιανουαρίου εξακολουθεί
να συζητείται πολύ και να απασχολεί πολλούς αναγνώστες, όπως φαίνεται και
από τα γράμματα και τηλεφωνήματα που ακόμη δεχόμαστε. Είναι άλλωστε
φυσιολογικό, γιατί το θέμα των ελαστικών είναι πολύ σημαντικό αφού έχει
άμεση επίδραση στην ασφάλεια που προσφέρουν τα αυτοκίνητά μας. Οι απορίες
που εκφράζονται είναι επίσης λογικό να υπάρχουν, αφού το θέμα είναι τόσο
πολύπλοκο που είναι δύσκολο να γίνει απόλυτα κατανοητό από τους μη
ειδικούς, όσες εξηγήσεις κι αν δοθούν. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι ο
σχεδιασμός των ελαστικών είναι προϊόν συνεχών συμβιβασμών και αποτελεί ένα
συνεχή πονοκέφαλο για τους μηχανικούς των κατασκευαστών. H εκτίμηση λοιπόν
της συμπεριφοράς των ελαστικών είναι ένα εξίσου δύσκολο και πολύπλοκο
εγχείρημα, που είναι λογικό να δημιουργεί απορίες
Κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων των δοκιμών είχαμε κάνει μια πρώτη
προσπάθεια εξήγησης της μεθοδολογίας που ακολουθήθηκε και της ερμηνείας των
αποτελεσμάτων. Σήμερα θα επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε δύο ακόμη
ερωτήματα, που όπως φαίνεται εξακολουθούν να απασχολούν πολλούς από εσάς.
Και ας ξεκινήσουμε πρώτα απ? όλα με το ερώτημα κατά πόσο οι συγκεκριμένες
δοκιμές δεν αφορούν τη συμπεριφορά των ελαστικών μόνο με το συγκρεκριμένο
μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε για την πραγματοποίησή τους. Θα υπενθυμίσουμε
κατ? αρχάς, ότι δοκιμές ελαστικών πραγματοποιούνται σε όλον τον κόσμο από
τον ειδικό Τύπο και όλα γίνονται με τη χρησιμοποίηση πάντα ενός
συγκεκριμένου αυτοκινήτου χωρίς κανείς από τους κατασκευαστές να διανοηθεί
να αμφισβητήσει την εγκυρότητά τους. Ας μην ξεχνάμε πως κι αυτοί πουλάνε τα
λάστιχά τους σε όλους τους κατόχους αυτοκινήτων, χωρίς να δίνουν έναν
κατάλογο μοντέλων στα οποία ταιριάζει το κάθε λάστιχο. Από τη στιγμή λοιπόν
που δέχονται ότι τα λάστιχά τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξίσου καλά απ?
οποιοδήποτε τυχαίο αυτοκίνητο, είναι λογικό να παίρνουμε κι εμείς ένα
τυχαίο μοντέλο για την πραγματοποίηση των δοκιμών μας. Αλλωστε και οι ίδιοι
οι κατασκευαστές, που έχουν βέβαια πολύ μεγαλύτερα οικονομικά μέσα απ?
οποιοδήποτε περιοδικό, δεν πραγματοποιούν τις δοκιμές αξιολόγησης των
προϊόντων τους (και των προϊόντων των ανταγωνιστών τους) με όλα τα μοντέλα
της αγοράς στα οποία απευθύνονται.
Στο θεωρητικό επίπεδο τώρα, είναι δυνατό η συμπεριφορά ενός ελαστικού να
παρουσιάσει κάποιες μικροδιαφορές από αυτοκίνητο σε αυτοκίνητο (μιλώντας
πάντα για αυτοκίνητα της ίδιας κατηγορίας), όχι όμως τέτοιες που να μπορούν
να δημιουργήσουν ουσιαστικές αλλαγές στον πίνακα κατάταξης μιας δοκιμής.
Εκεί που μπορούν να υπάρξουν κάπως μεγαλύτερες αλλαγές είναι αν
χρησιμοποιηθεί αυτοκίνητο διαφορετικής κατηγορίας. Ένα τεστ με ένα 1100άρι
50 ίππων μπορεί να δώσει κάποια διαφορετικά αποτελέσματα σε σχέση με ένα
άλλο όπου θα χρησιμοποιηθεί ένα 1600άρι 90 ίππων κι όπου, μοιραία, οι μέσες
ταχύτητες ορισμένων δοκιμών είναι μεγαλύτερες.
Συχνά μάλιστα το ισχυρότερο αυτοκίνητο φοράει και ελαστικά με κάποια
μεγαλύτερη διάσταση κι εκεί πλέον μπορούμε να οδηγηθούμε σε ακόμα
μεγαλύτερες αλλαγές της κατάταξης. Γι? αυτό άλλωστε και κάνουμε πολλές
δοκιμές, αλλιώς θα μπορούσαμε να κάνουμε μία με λάστιχα καθημερινής χρήσης
και μία με λάστιχα υψηλών επιδόσεων και να δεχτούμε ότι τα αποτελέσματα
ισχύουν για όλες τις διαστάσεις των ελαστικών και για όλες τις κατηγορίες
των αυτοκινήτων. Αυτό όμως δεν συμβαίνει και πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι
κάθε δοκιμή αφορά τη συγκεκριμένη διάσταση ελαστικών που χρησιμοποιούνται
σ? αυτή. Από εκεί και πέρα, αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να δώσουν μια
γενική ιδέα για τη συμπεριφορά κάθε «μοντέλου» ελαστικού στις υπόλοιπες
διαστάσεις του, όχι όμως απόλυτα ακριβή αφού σε ορισμένες περιπτώσεις η
κατάταξη μπορεί να αλλάζει αρκετά.
Ένα άλλο ερώτημα που μας γίνεται από όσους θέλουν μια πιο «εύπεπτη»
παρουσίαση ενός τόσο πολύπλοκου θέματος, είναι γιατί δεν βγάζουμε συνολική
κατάταξη στο τέλος.
Είναι πολύ απλό. Δεν το κάνουμε γιατί δεν πιστεύουμε σε τέτοιες
υπεραπλουστεύσεις, αφού και μόνη η επιλογή κλίμακας βαθμολογίας ανάλογα με
τα αποτελέσματα εισάγει το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Επί πλέον, αφού
είναι δεδομένος ο μεγάλος αριθμός των συμβιβασμών στο σχεδιασμό των
ελαστικών και κανένα απ? αυτά δεν είναι καλό σε όλους τους τομείς, είναι
αντελώς αυθαίρετο να συνυπολογίζονται με την ίδια βαρύτητα εντελώς
διαφορετικές δοκιμές. Τα ίδια λάστιχα χρειάζεται π.χ. ένα αυτοκίνητο με
καλά φρένα που κυκλοφορεί σε περιοχή όπου βρέχει συχνά και ένα αυτοκίνητο
με μέτρια φρένα που κυκλοφορεί σε περιοχή με ξηρό κλίμα; Αν βγάλουμε κοινή
κατάταξη προσθέτοντας τα αποτελέσματα όλων των δοκιμών, δεν κινδυνεύουμε να
παραπλανήσουμε τον οδηγό του ενός ή και των δύο παραπάνω αυτοκινήτων; Κι
αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε να κάνουμε.
Για να μπορέσετε λοιπόν να κάνετε σωστή χρήση των αποτελεσμάτων των δοκιμών
ελαστικών ώστε να κάνετε και τη σωστή επιλογή, πρέπει πρώτα απ? όλα να
καθορίσετε τις προτεραιότητές σας. Και με βάση αυτές να επιλέξετε τα
λάστιχα που συμπεριφέρονται καλύτερα στις δοκιμές που αφορούν τα
συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που επιζητάτε. Ή ακόμη να επιλέξετε τον
καλύτερο δυνατό συμβιβασμό αν πιστεύετε ότι δεν θέλετε χαμηλές επιδόσεις
και σε άλλες δοκιμές που θεωρείτε δευτερεύουσες αλά όχι αμελητέες. Αν αυτή
η διαδικασία σας φαίνεται πολύπλοκη είναι παρ? όλα αυτά η μοναδική που
μπορεί να δώσει σωστά αποτελέσματα. Και, αν αυτό μπορεί να σας παρηγορήσει,
αυτή τη διαδικασία χρησιμοποιούμε κι εμείς για τις δικές μας επιλογές.
EXETE δει αυτούς τους ηλίθιους (συγνώμη για την έκφραση, αλλά είναι η
επιεικέστερη που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε) που χρησιμοποιούν χωρίς λόγο
τους προβολείς ομίχλης ακόμη κι όταν είναι χαρά θεού; Είναι όλο και
περισσότεροι τελευταία κι αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό αφού είναι πολύ
επικίνδυνο. Ασχετα αν η τροχαία δεν φαίνεται να δίνει ιδιαίτερη σημασία,
αφού η ηγεσία της προτιμάει, αντί να κυνηγάει τους επικίνδυνους, να στέλνει
τους τροχονόμους με ραντάρ στους δρόμους, για να μοιράζουν πρόστιμα σε
όσους περάσουν το όριο ταχύτητας στην ευθεία ακόμη κι αν δεν κινδυνεύει
κανείς.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η άσκοπη χρήση των προβολέων
ομίχλης απαγορεύεται και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όπως
φαίνεται και από το όνομά τους, τα φώτα ομίχλης, εμπρός και πίσω,
προορίζονται για χρησιμοποίηση αποκλειστικά σε περίπτωση... ομίχλης. Σε
κάθε διαφορετική περίπτωση θαμπώνουν τους άλλους οδηγούς, επειδή είναι
ιδιαίτερα έντονα, κάτι που είναι βέβαια πολύ επικίνδυνο και μπορεί να
προκαλέσει σοβαρά ατυχήματα. Ακόμα πιο επικίνδυνη είναι η χρησιμοποίηση των
προβολέων ομίχλης όταν βρέχει, αφού το φως τους κατευθύνεται χαμηλότερα από
της μεσαίας σκάλας των κανονικών φώτων, με αποτέλεσμα να αντανακλάται στο
βρεγμένο οδόστρωμα και να γίνεται ακόμα πιο ενοχλητικό. Προς Θεού, λοιπόν
μην παρασύρεστε απ? αυτήν τη βλακώδη «μόδα». Χρησιμοποιείστε τα φώτα
ομίχλης μόνο στην ομίχλη. Εκεί μπορεί να σώσουν ζωές. Στις υπόλοιπες
περιπτώσεις μπορεί να θέσουν ζωές σε κίνδυνο._Π.Φ.